Bruno Asch urodził się w żydowskiej rodzinie w Wolsztynie. Po zdaniu tzw. małej matury uczył sie kupiectwa w Berlinie. Podczas I Wojny Światowej walczył na froncie wschodnim, gdzie odegrał znaczącą rolę w tworzeniu "Wielkiej Rady Żołnierskiej Kowno" i został wybrany pierwszym przewodniczącym "Centralnej Rady Żołnierskiej Frontu Wschodniego". Został odznaczony Krzyżem Żelaznym. Po wojnie zaczął udzielać się politycznie i wstąpił do SPD.  Został głównym kierownikiem działu gospodarczego w Urzędzie Miejskim w Höchst nad Menem. W roku 1923 został wybrany Burmistrzem miasta Höchst, które w tym czasie znajdowało się pod rządami francuskimi. Ponieważ przeciwstawiał się francuskim władzom okupacyjnym został w 1923 roku skazany przez francuski Sąd Wojenny na trzy miesiące więzienia i ostatecznie wydalony z miasta. Asch kierował swoim urzędem telefonicznie z Frankfurtu nad Menem do roku 1925, kiedy to został zmieniony na tym stanowisku przez Bruno Müllera. 15 września 1925 podczas zamkniętych obrad sesji, stosunkiem głosow 38 do 21, został wybrany skarbnikiem, a stanowisko to objął 27 października 1925 roku.  W 1931 roku przeniósł się do Berlina i został następcą berlińskiego skarbnika Georga Lange. W 1933 roku hitlerowcy wyrzucili z urzędów socjalistów i Żydów. Bruno Asch wraz z żoną Margarete Asch i córkami Ruth Eva i Renate Charlotte wyemigrował do Holandii. Po wkroczeniu oddziałów niemieckich do Holandii odebrał sobie życie, a jego żona i córki zostały w lipcu 1943 roku deportowane do obozu zagłady w Sobiborze, gdzie zostały zamordowane.

Źródło:
www.wikipedia.de